W zeszłym roku opublikowana została Dyrektywa Unii Europejskiej 2018/844/UE zmieniająca dyrektywę 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej. Komisja Europejska stwierdziła, że konieczne jest wprowadzenie zmian i nowych wymagań, a także uproszczenia niektórych przepisów.

Nowa dyrektywa zajmuje się przede wszystkim problemem zużycia energii w istniejących budynkach i określa wymagania jakie powinny spełniać. Zmusza do podnoszenia ich efektywności energetycznej oraz, jako cel główny, wymaga ograniczenie emisji CO2 przez te budynki. W perspektywie do 2050 roku powinno zostać osiągnięte obniżenie tej emisji o 90–95% w porównaniu do poziomu z roku 1990. A ponieważ na ogrzewanie i chłodzenie przeznacza się prawie 50% zużywanej energii w UE, z czego 80% przypada na budynki, osiągnięcie tych celów wymagać będzie renowacji ogromnej liczby istniejących budynków, właściwie przekształcanie ich w budynki o prawie zerowym zużyciu energii.

Najważniejszym zadaniem postawionym krajom członkowskim przez nową dyrektywę jest opracowanie długoterminowej strategii modernizacji istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, publicznych i prywatnych. A będzie to zadanie bardzo trudne do zrealizowania, zarówno ze względu na skalę, jak i na wymagania stawiane istniejącym budynkom.

Nawet postawienie nowego zeroenergetycznego budynku jest bardzo trudne, mimo że w trakcie projektowania można wpływać na zużycie energii przez odpowiedni kształt budynku, rozmieszczenie i wielkość okien, konstrukcję, materiały itp. W przypadku istniejących budynków te narzędzia w większości są niedostępne. Poprawa efektywności może zostać osiągnięta tylko dzięki zastosowaniu termomodernizacji ścian, efektywnym korzystaniu z energii poprzez inteligentne elektroniczne sterowniki, zmianie źródła energii i, co prawdopodobnie stanie się koniecznością, wytwarzaniu energii na własne potrzeby np. przez panele fotowoltaiczne.

Sposób modernizacji budynków będzie więc wymagał wprowadzenia nowych przepisów prawnych i technicznych, a także nowych programów wsparcia. Program „Czyste powietrze” który ma pomóc w termomodernizacji istniejących budynków obejmuje tylko domy jednorodzinne i nie zakłada doprowadzenia ich do standardu zeroemisyjności.

Nowa dyrektywa wspiera także rozwój elektromobilności. Wprowadza nowe wymagania dotyczące instalowanie punktów ładowania dla pojazdów elektrycznych oraz wyposażania miejsc parkingowych w odpowiednią infrastrukturę, która umożliwi, w razie konieczności, szybkie instalowanie punktów ładowania.

UE mocno angażuje się w działania na rzecz rozwoju zrównoważonego, konkurencyjnego, bezpiecznego i niskoemisyjnego systemu energetycznego do 2050 r., a także do wzmocnienia bezpieczeństwa energetycznego, konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju Europy. Przyjęcie tej dyrektywy wpisuje się więc w długoterminową politykę konsekwentnie do tej pory realizowaną przez władze UE.