Głęboka termomodernizacja – to pojęcie, które choć jeszcze nie ma dokładnej definicji, w ostatnich latach robi zawrotną karierę, a Komisja Europejska podjęła próby jej określenia pod względem technicznym. Obecnie pod hasłem „głęboka termomodernizacja” rozumie się zestaw działań remontowych i modernizacyjnych, które mają prowadzą do takiego zmniejszenia zużycia energii w budynku, aby spełniał wymagania prawne obowiązujące od 2021 r. Głębokiej termomodernizacji nie można jednak sprowadzić tylko do takich działań jak remont lub przebudowa.
Cel Unii Europejskiej, jakim jest osiągnięcie neutralności klimatycznej, nie może być zrealizowany bez głębokich zmian w budynkach, znacząco zmniejszających ich zapotrzebowanie na energię i ograniczających emisję gazów cieplarnianych. Aby go osiągnąć należy zmodernizować zdecydowaną większość budynków w całej UE, a to ogromne wyzwanie, które wymaga zmiany podejścia do termomodernizacji oraz znacznego zwiększenia tempa jej realizacji.
Sektor budowlany odpowiada za największą konsumpcję energii w Europie. Według danych Komisji Europejskiej generuje prawie 40% całkowitego zużycia energii elektrycznej w UE oraz odpowiada za 36% europejskiej emisji gazów cieplarnianych. W większości państw UE, podobnie jak w Polsce, za emisję odpowiadają budynki wzniesione jeszcze przed wdrożeniem pierwszych ogólnoeuropejskich norm w zakresie emisji gazów cieplarnianych. Połowa Polaków mieszka w domach jednorodzinnych, z których 75% jest źle ocieplonych i niedogrzanych, a 70% ogrzewanych kotłem lub piecem węglowym, zanieczyszczającym środowisko pyłami oraz substancjami rakotwórczymi.
Aby rozwiązać ten problem, należy podnieść efektywność energetyczną budynków oraz wymienić w nich źródła ciepła. Proces ten wymaga jednak czasu oraz ogromnych środków finansowych. Jest to gigantyczne i bardzo trudne zadanie, którego realizacja wymaga rozszerzenia zakresu modernizacji dokonywanych w budynkach, czyli tzw. głębokiej termomodernizacji.
Głęboka termomodernizacja to kluczowe działanie poprawiające jakość budynków. Jej zakres obejmuje ulepszenie sprawności instalacji, ograniczenie zużycia energii nieodnawialnej oraz szkodliwych emisji, a także zmniejszenie kosztów ciepła w budynku zgodnie z Warunkami Technicznymi, co przekłada się na zwiększenie komfortu w budynkach przy ograniczeniu kosztów eksploatacji. Według KE o głębokiej modernizacja budynku mówimy, gdy koszty prac termomodernizacyjnych są wyższe niż 25% wartości budynku, modernizacji podlega więcej niż 25% powierzchni przegród zewnętrznych, zmniejszamy zużycie energii o 60% lub poprawiamy efektywność energetyczną źródła ciepła o min. 30%.
Obecnie w przypadku większości budynków standardowa termomodernizacja nie wystarczy. Konieczna jest głęboka termomodernizacja, która nie ograniczy się tylko do poprawy poszczególnych elementów ale uwzględni również charakter zużycia energetycznego, wytwarzanie energii oraz wykorzystanie jej odnawialnych źródeł. Takie podejście pozwoli na znaczną poprawę sytuacji w wielu aspektach – ekonomicznym, społecznym i środowiskowym.
Korzyści z głębokiej termomodernizacji to nie tylko oszczędność w wykorzystaniu energii, czy ograniczenie ubóstwa energetycznego, związane z niskimi kosztami eksploatacyjnymi budynku. To także korzyści gospodarcze – nowe miejsca pracy powiązane z działaniami termomodernizacyjnymi, oraz środowiskowe – redukcja pyłów i gazów cieplarnianych. A te odczujemy wszyscy. Głęboka termomodernizacja znacząco wpłynie na ekologię i ograniczy zmiany klimatyczne na skalę globalną.