Nie dla „fahofcuf”

Strukturalne tynki, kleje, grunty z uwagi na swój skład chemiczny powinny być stosowane i przechowywane w odpowiednich warunkach. Bezwzględnie należy zapoznać się z instrukcją producenta i jej przestrzegać. Jednak doświadczenie podpowiada nam, iż nie tylko temperatura podczas wykonywania prac tynkarskich jest istotna dla prawidłowego ich przebiegu i pewności, że za kilka miesięcy lub kilka lat nie pojawią się problemy techniczne z elewacją. A zatem nie tynkujemy w temperaturze poniżej +5st C, bo choć niektórzy producenci uszlachetnili swoje produkty w dodatki oporne na mróz i dopuszczają stosowanie swoich materiałów do minus 5 st.C to jednak zmarznięta ściana budynku potrafi odebrać bardzo dużo energii z kleju z dodatkiem przeciwmrozowym i spowodować zmniejszenie przyczepności kleju. Temperatura maksymalna najczęściej zalecana przez producentów tynków to 25st.C. Nie tynkujmy podczas trzydziestostopniowych upałów, zwłaszcza ścian południowych i zwłaszcza w ciemnych odcieniach pochłaniających więcej energii słonecznej.

UWAGA!

• W miejscach silnie nasłonecznionych i przy zastosowaniu tynku lub farby elewacyjnej o ciemnej barwie mogą pojawić się destrukcyjne skutki nagrzania się elewacji: pęknięcia tynku, zmiana kształtu powierzchni, wybrzuszenia, odpadanie tynku, zmiana koloru, wyginanie się płyt styropianu. Zawsze uzgadniajmy z producentem systemu lub/i  producentem elementów uzupełniających możliwość stosowania danego produktu w takich warunkach. Pamiętajmy, że gwarancja producentów tynków i profili nie dotyczy sytuacji stosowania ciemnych tynków w nasłonecznionych miejscach!
• Nie tynkujmy w deszczu i bezpośrednio po ulewie, gdzie woda z wyższych pięter spływa po elewacji jeszcze przez kilkanaście minut rozmywając naszą strukturę.

• Nie tynkujmy w piękny wiosenny dzień z dodatnią temperaturą kiedy w ubiegłą noc był mróz.

• Zmarznięta ściana jeszcze wiele godzin będzie odbierać energię z otoczenia, także z naszej elewacji dociepleniowej.

2. Niewłaściwe wykonawstwo

Przykładów na niewłaściwe wykonawstwo jest niestety mnóstwo. Do najczęściej popełnianych błędów oprócz w/w spraw związanych z nieodpowiednią pogodą – należy sposób przyklejania siatki zbrojącej do okładzin termicznych. Montaż siatki powinien odbywać się tylko w ten sposób, że w pierwszej kolejności nakładamy klej (czasem wcześniej grunt) i rozprowadzamy go na okładzinie w równej grubości. Bezpośrednio po rozprowadzeniu kleju zatapiamy w nim elewacyjną siatkę zbrojącą o odpowiedniej gramaturze i przeznaczeniu do zbrojenia elewacji. Klej musi „wyjść”, „przejść” przez otwory w siatce na zewnątrz i ponownie zostać na równo rozprowadzony. Siatka powinna zostać całkowicie zatopiona w kleju w jednej operacji klejenia. Pamiętać też należy o przyklejaniu siatki „na zakład” – czyli każdy pionowy pas siatki powinien zachodzić na kolejny minimum 10cm i te łączenie powinno być wykonane także w jednej operacji klejenia, a obydwie nachodzące na siebie siatki muszą być całkowicie zatopione w kleju. Tak samo należy postępować z profilami wykończeniowymi. Siatka elewacyjna powinna zawsze zachodzić na siatkę w którą jest zaopatrzony profil.

Nie oszczędzajmy na elewacyjnej siatce szklanej. Pamiętajmy: im lepsza, mocniejsza siatka tym lepsze zbrojenie elewacji.

Tynkowanie wokół okien

Każdy otwór w elewacji zmienia naprężenia pomiędzy okładzinami termicznymi. Dlatego powinno się dodatkowo wzmacniać takie osłabione miejsca. W tym celu, szczególnie nad i pod oknami oraz nad drzwiami powinno się ukośnie pod kątem 45st. nad i pod narożnikami okiennymi wtapiać 25 cm szerokości pasy z siatki szklanej o długości ok. 40cm. Wówczas możemy być pewni, że nie pojawią się pęknięcia tynku w tych miejscach.

Opierzenie z blachy, okapy.

Jeśli nawet docieplimy budynek w sposób zgodny ze sztuką budowlaną i będziemy stosować się do zaleceń producentów zastosowanych materiałów budowlanych to i tak nasza praca może zostać zmarnowana. Powodem jest wadliwe opierzenie z blachy i wadliwe wykonanie okapów i daszków nad elewacją. Woda, która z góry dostanie się pod elewację skutecznie i całkowicie zniszczy każdą nawet najlepiej położoną i najdroższą elewację. Należy przyjąć, iż wykonanie opierzenia (czasem sprawdzenie już istniejącego) jest integralną częścią prac dociepleniowych budynku i od tych prac należy rozpoczynać docieplanie. Obecnie na rynku są dostępne systemowe rozwiązania okapów, daszków itp.

Niewłaściwe podłoże.

Podłoże musi być suche, nasiąkliwe (adhezyjne), równe, wolne od zabrudzeń, bez tłuszczu, pyłu, pozbawione ruchomych, niezwiązanych ze ścianą elementów.

Dachy płaskie, tarasy, balkony.

Wszystkie zewnętrzne płaskie powierzchnie muszą być szczelne. Obecnie są już szeroko dostępne systemowe rozwiązania uszczelnień, warstw docieplających i odpływów. Niestety te właśnie roboty wymagają od wykonawców skrupulatności i dokładności. Najczęściej nieszczelności dotyczą połączeń pomiędzy płytą tarasu, płytą dachu płaskiego a ścianą lub murem oraz przy odpływach. Odpływy z dachów płaskich albo mają zbyt mały przekrój albo nie zostały prawidłowo zmontowane (kilkanaście części składowych)albo nie zostały zamontowane podgrzewacze odpływu lub rury spustowej. Tworzący się i zalegający lód tamuje odpływ wody powodując utrzymywanie się wody ponad warstwę wodoszczelną i wniknięcie pod okładzinę termiczną.