Przed Polską stoi ogromne wyzwanie – osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 roku. To coraz bardziej paląca kwestia w kontekście europejskiego i globalnego działania na rzecz ochrony środowiska. Neutralność klimatyczna, definiowana jako maksymalne ograniczenie emisji CO2 we wszystkich sektorach gospodarki oraz zrównoważenie tych emisji poprzez ich pochłanianie, jest celem, który ma zapewnić, że działalność człowieka nie będzie szkodziła środowisku, a wręcz będzie dla niego neutralna.
Unia Europejska przyjęła ambitny plan osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 roku, a kraje członkowskie, które nie zobowiążą się do tego celu, tracą znaczące środki finansowe. Polska nie złożyła takiej deklaracji, co spowodowało utratę miliardów euro z Funduszu Sprawiedliwej Transformacji. Względy ekonomiczne, zwłaszcza związane z wykorzystaniem węgla jako głównego surowca energetycznego, oraz brak klarownej strategii energetycznej utrudniają szybkie dostosowanie się do wymogów neutralności klimatycznej.
W porównaniu z innymi krajami europejskimi, które szybciej zmierzają ku neutralności klimatycznej, Polska stoi przed szczególnymi wyzwaniami związanymi z przemysłem energetycznym, który opiera się głównie na węglu. Brak elektrowni jądrowych, niewielka liczba farm wiatrowych oraz brak zachęt dla rozwoju energii odnawialnej sprawiają, że transformacja energetyczna wymagać będzie znacznych nakładów finansowych i politycznej determinacji. Z odnawialnych źródeł energii rozwija się tylko fotowoltaika, nie powstają jednak elektrownie tego typu, ale przede wszystkim niewielkie instalacje w domach i firmach.
Jednakże, nie wszystkie sektory gospodarki są w tak trudnej sytuacji jak energetyka. Branża budowlana, jako przykład, podejmuje wiele działań na rzecz ochrony klimatu, mimo że wymaga to kosztownych inwestycji. Przykładem pozytywnej transformacji jest produkcja cementu, która przeszła ogromną modernizację technologiczną, stając się jedną z najnowocześniejszych w Europie. Wykorzystując lokalne surowce i paliwa alternatywne, cementownie w Polsce zmniejszają emisję CO2 i dążą do optymalizacji swojej działalności.
Kolejnym przykładem działań branży budowlanej jest coraz intensywniej prowadzona termomodernizacja budynków. Ma ona kluczowe znaczenie na osiągnięcie wyznaczonych przez UE celów redukcji emisji gazów cieplarnianych. Nadal wprawdzie są osoby, które uważają że nie stać ich na ocieplenie domu, ponieważ jest to zbyt drogie. Pytanie tylko, czy stać ich na rezygnację z termomodernizacji? To nie tylko wyższe koszty eksploatacji budynku, ale także koszty środowiskowe które przekładają się na nasze zdrowie, a więc długość i jakość życia.
Polacy popierają osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 roku, jednakże brakuje politycznej woli i zasobów finansowych, aby przyspieszyć ten proces. Niemniej jednak, istnieje potrzeba podjęcia działań natychmiast, aby zapewnić, że Polska stanie się bardziej przyjaznym miejscem do życia, a także zachować konkurencyjność na arenie międzynarodowej poprzez przystosowanie się do zmieniających się realiów gospodarczych i ekologicznych.
